با نهایت تأسّف و تأثّر به اطّلاع میرساند آقای ساعتی (Mister Sa'ati)، معلّم زبان محبوب و مهربان دبیرستان علّامه حلّی تهران پس از عمری تلاش بی چشمداشت برای آموزش و پرورش جوانان این مرز و بوم، غروب روز پنجشنبه بیست و یکم آبان هشتاد و هشت بار سفر از دنیای فانی بست و به دیار باقی شتافت.
شاگردان آقای ساعتی، امروز در اقصی نقاط جهان سوگوار از دست دادن عزیزی هستند که احتمالاً بسیاری از آنان به دلیل بعد مسافت امکان شرکت در مراسم تدفین و ترحیم ایشان را ندارند. ما جمعی از شاگردان آقای ساعتی، برای ادای احترام به روح بلند آن مرد شریف بر آن شدیم تا صفحه ای در فضای دیجیتال به یاد ایشان ایجاد کنیم، تا شاگردان ایشان از هر کجای دنیا بتوانند با اعلام نام خود در فهرست فرزندان سوگوار ایشان یاد و خاطره آن عزیز سفر کرده را گرامی بدارند و به روح بلندش ادای احترام نمایند.
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست،
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود،
صحنه پیوسته به جاست،
خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد ...
روحش شاد، و یادش گرامی باد
*** توجه: لطفاً در صورتی که مایلید نام شما هم در فهرست فرزندان سوگوار استاد ثبت شود، در بخش نظرات نام و نام خانوادگی و سالهای ورود و فارغ التحصیلی از دبیرستان علّامه حلّی را ذکر نمایید.
استاد ساعتی نازنین! تا همیشه در قلب ما خواهی ماند.
پاسخ دادنحذفآرش رادمند (1366-1367)
روحش شاد
پاسخ دادنحذفکاوه خجسته
(1375-1368)
Mr.saati was alive, is alive and will be alive
پاسخ دادنحذفمازیار کلانترزاده( 1382 )
آقای ساعتی عزیز، همیشه به یادت هستیم...روحت شاد
پاسخ دادنحذفسهیل بهاریان (1377-1373)
سینا جعفرپور (1382)
پاسخ دادنحذفآقاي ساعتي عزيز، هميشه در دل ما زنده خواهي بود
پاسخ دادنحذفمحسن يوسف پور، سال ورود 75، سال فارغ التحصيلي 79.
سعید بهزادی پور (1373-1366)
پاسخ دادنحذفعلی خطیبی (1372-1378)
پاسخ دادنحذفروحشون شاد و یادشون گرامی
پاسخ دادنحذفپوریا کاویانی ورودی 80 فارغ التحصیل 87
یادش همیشه با ما خواهد بود.
پاسخ دادنحذفشاهد محمدی
(1368-1375)
شاگردشون نبودم ولی می‌شناختمشون. روحشون شاد.
پاسخ دادنحذفعبَاس رزَاق‌پناه
(۱۳۸۰-۱۳۸۷)
به ياد همه ي شوقي كه براي فارسي حرف زدنش داشتيم، و به ياد همه ي صبوري هايي كه از او مي ديديم...
پاسخ دادنحذفو امروز؛در حسرت حرف زدنش و بي صبر ديگر بارها ديدنش...
انّا لله و انّا اليه راجعون.
حسين صابر 1377 تا 1381
دلم برای آن شعرهای کودکانه برای ما آدم بزرگهای کوچیک ، برای لبخند همیشگی اش ، برای صدای همیشه آرامش و برای همه چیزهایی که ناخواسته یادمان داد تنگ می شود
پاسخ دادنحذفیادمان باشد که .. یادمان نرود
محمدعلی شادرخ
( 78 - 85 )
خدا بیامرزت! هیچ وقت مزه شکلات هایی که به ما میدادی را از خاطر نخواهیم برد!
پاسخ دادنحذفمحمد زارعی ورودی 80 فارغ التحصیل 87
هموراه در قلب شاگردان و اطرافیان خاطره‌اش زنده می‌ماند
پاسخ دادنحذفنکود لپه عدس ماش... :(
داریوش جلالی (حلی ۸۵)
هميشه شاد بود و ديگران را نيز شاد مي‌كرد. روحش شاد.
پاسخ دادنحذفمحمدجواد دوستي (1385-1381)
کامبیز جمشیدی (1366-1373)
پاسخ دادنحذفیادش همیشه با ما خواهد ماند.
پاسخ دادنحذفرهام فرزامی (۱۳۷۷-۱۳۸۱)
The Paradise is the place there is no truble (Mr.Saati)
پاسخ دادنحذفسیاوش آذرگشسب - سال ورود: 1383 - فارغ التحصیل دبیرستان: سال 1387
مرد نکونام نمیرد هرگز...
پاسخ دادنحذفبهروز حیدری
72-78
روحش شاد، همیشه در قلب ما خواهد بود.
پاسخ دادنحذفحمیدرضا کشاورز (1374-1380)
من در این سوی دنیا هر وقت که صحبت میکنم، به یاد ایشان میافتم، به یاد خاطرات کلاسشان، عکسهایی که از گوشه و کنار دنیا برایمان نشان دادند، و لغاتی که در شعر به ما یاد دادند. هر میوه ای که میخرم یاد شعر ایشان میافتم....
پاسخ دادنحذفیادشان همیشه زنده باد.
سید علی هدایت مفیدی 1378-1382
واقعا چیزی مزخرف تر از این زندگی هم میتونه وجود داشته باشه؟
پاسخ دادنحذفروحش شاد، بهترین خاطرات را از خودش به یادگار گذاشت .....
آقاي ساعتي، مردي بود كه از آسمون اومده بود و به آسمون رفت...
پاسخ دادنحذفكسري بيگدلي (1382)
zaman migzare va maloom nist ma ro ba khodesh be koja mibare.hala mifahmam bikhod nemigotan khanevadeye allame helli.roohash shad.
پاسخ دادنحذفمحسن رضوی 1373-1366
پاسخ دادنحذفآقای ساعتی، این یکی رو دیگه نگفته بودی ...
پاسخ دادنحذفروحت شاد!
آرش فارسی، ۱۳۷۹-۱۳۸۳
امروز پیش از رفتنش آخرین درس را به من داد.درس دیر رسیدن را.ساعت 5.5 بعد از ظهر بیمارستان پارسیان بودم.فهمیدم که در ICU بستری هستند.زنگ زدیم تا ببینم شرایطشان دقیقاً چطور است که پرستار گفت همین الان فوت کردند. در آن هنگام تنها یک افسوس با من ماند. کاش فقط 5 دقیقه زودتر رسیده بودم تا در آخرین لحظات کنارشان بودم.
پاسخ دادنحذفالبرز شرافتی (1382-1375)
چقدر خوبه که بعد رفتن آدم
پاسخ دادنحذفوقتی آدمای دیگه بهش فکر می کنن
لبخند به لبشون بیاد.
چقدر خاطره های قشنگ باقی گذاشتی مرد.
چقدر خوب زندگی کردی مرد...
با یک عالمه ارادت
دانیال کشانی
فارغ التحصیل 1380
Aghaye Saa'atie aziz, hamishe be yaadat hastim.
پاسخ دادنحذفAli Jannati, 1370-1377
بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه... محمد اکبرپور (۱۳۷۶ - ۱۳۸۳)
پاسخ دادنحذفآقای ساعتی!
پاسخ دادنحذفخوب بودی و همیشه ازت به خوبی یاد می‌کردند و خواهند کرد.
امیرمسعود فرهمند (۱۳۷۳ - ۱۳۷۷)
ما که از ایشون هیچ بدی ندیدیم، امیدوارم که خطاهای ما رو بخشیده باشند. قدر بقیه رو بدونیم.
پاسخ دادنحذفمحسن تقدسی (فارغ التحصیل 85)
به یاد استادی که خنده از لبهاش نمی افتاد. روحش شاد
پاسخ دادنحذفحامد سیف الدینی ۱۳۷۸ - ۱۳۷۴
هومن پارسی (1366-1373)
پاسخ دادنحذف...
پاسخ دادنحذفروحت شاد ، یادت زنده
پاسخ دادنحذفرضا زمانی (1373-1377)
good is good, bad is bad
پاسخ دادنحذفدلمان برایت تنگ می شود مستر ساعتی ...
بابک دماوندی - 1380 - 1384
امشب به تعداد بیشماری حمید(مستر) ساعتی داریم. به صدای قلبمون گوش کنیم حتماً میشنویم.
پاسخ دادنحذفمعلم عزیزم جناب آقای ساعتی امیدوارم قلبهای ما خود گواه همه چیزی باشند که شما بودی.
زنده باد.
کیاوش مهذّب (1382-1378)
روحش شاد. معلم واقعی بود.
پاسخ دادنحذفرامتین پدرثانی - (1380-1384)
محمد سلیمانی
پاسخ دادنحذف1370/1377
روحش شاد
خوش ذوق، خوش اخلاق و متین. شیرین ترین لحظه های دوران دبیرستان سر کلاس ایشان برایم رقم خورده. روح بزرگش شاد و در آرامش ابدی
پاسخ دادنحذفروحش شاد
پاسخ دادنحذفthis book is too difficult for me to read
پاسخ دادنحذفthis book is easy enough for me to read
rest in peace, our beloved Mr. Saa'ati
بهتاش بابادی (1374-1381)
روحش شاد...
پاسخ دادنحذف...Peach, pear, apple, quince, pomegranate
علی رضا پولادی (1373 - 1366)
ماه بود. از ماه اومده بود و رفت ماه.
پاسخ دادنحذفآیدین رضوی
1375-1379
روحش شاد
پاسخ دادنحذفخشایار کتبی 1384-1380
Mr. Sa'at Sa'ati from the moon... tonight returned back to moon, or maybe farther...
پاسخ دادنحذفروحش شاد و رحمت باری‌تعالی شامل حال او.
پاسخ دادنحذف۱۳۷۵-۱۳۷۹
ٌیادتونه قبل از امتحان یه مستطیل می کشید روی تخته و می گفت :
پاسخ دادنحذفThis is your answershit, write your name on the top
left, for example: Ali Alavi, Dali Dalavi
روانش شاد
بکتاش بابادی. سال ورود ۱۳۶۷- سال فارغ التحصیلی ۱۳۷۴
یکی از خوش قلب ترین و محجوب ترین معلم های مدرسه. خدایش بیامرزاد.
پاسخ دادنحذفآزاد شادمان 1371-1375
همیشه یه یادشون هستیم :(
پاسخ دادنحذفعلیرضا نظری
1384-1377
روحشون شاد. یادشون همیشه تو قلبهای ماست
پاسخ دادنحذفمستر ساعتی واقعا دوست داشتنی و مورد احترام بود
پاسخ دادنحذفو همیشه با لبخندی بر لب که هیچ وقت از یادمان نمی رود
بیش از آن که از او زبان آموخته باشم، دوستی آموخته ام
روحش شاد
معلومه که من درسش رو هنوز خوب یاد نگرفتم :(
پاسخ دادنحذفمنظورم answer-sheet بود.
بازم روانش شاد
دوسش داشتم! زياد!
پاسخ دادنحذفنويد صانعي (1383- 1387)
علی علوی هم مُرد
پاسخ دادنحذفمازیار سمیعی (1377-1381)
با اینکه از زبان نفرت داشتمو دارم اما همیشه این مرد رو از ته دل دوسشون داشتم.بهترین معلم بود تو طول تحصیلم.
پاسخ دادنحذفواقعا حیف.
روحش شاد و یادش گرامی
علی فراهانی
1380-1384
روحش شاد...
پاسخ دادنحذفhttp://www.facebook.com/video/video.php?v=1282621986296&ref=nf#/video/video.php?v=1282621986296&ref=mf
... تا من هستم و کتاب هست و شماها هستید، مدرسه هست، نفس هست، رمق هست...
مهران حیدرزاده 1376-1380
معلم چه خوب چه بد، حق پدری به گردن شاگرد دارد... چه رسد به کسی که نازنین ترین معلم دوران تحصیلت باشد
پاسخ دادنحذفآرام بخواب ای آنکه در دل هرگز پیر نشدی
سروش نوروزی (۷۸ - ۸۲)
this book is just too difficult for me to read now...
پاسخ دادنحذفمهرتاش بابادی
۱۳۷۹ - ۱۳۸۱
چه آهنگین و زیبا میوه ها به ما یاد داد:
پاسخ دادنحذفpeach, pear, apple, quince, pomegranate,
coconut, orange, sour orange,
tangerine, lemon, [?] melon, watermelon, muskmelon,
apricot, nectarine,[?] , fig, banana,
persimmon, plum, mulberry,
blackberry, strawberry, raspberry,
grapes, cherry, sour cherry, date, cucumber,
[?], olive, pineapple, kiwi...
مَهدی حاج زمان 1372تا1379
به یاد تمام وقتهایی که انگلیسی فصیح صحبت می کرد، و آن تک باری که چه بایسته سکوت فارسی اش را شکست...
پاسخ دادنحذفسیب سرخ،عکسهای مونتاژی،کارتهای صد آفرین،شعرها...
Pea, Sweat Pea, Lentils, Vetch....
سهیل عشقی (1385-1381)
سعید خطیب زاده- (1366-1373)
پاسخ دادنحذفشد از نشيمن خاک جانش روان بر افلاک
پاسخ دادنحذفپرواز او از اين پس در اوج آسمان باد
Mohammad Reza Shadnam (1366-1373)
Khashayar Sajadi
پاسخ دادنحذف1366-1370
:(( یه دونه بود... روحش شاد یادش همیشه گرامی
پاسخ دادنحذفاشکان سرلک (1383-1387)
آخرش نفهميدم كه واقعا" از ماه اومده بودى يا نه....ولى اينو ميدونم كه الان همون طرفا هستى......
پاسخ دادنحذفخوش شانس بوديم كه سه سال شاگردت بوديم، همين...
كسرى قهرمانى (1375-1382)
یاد و خاطره‌اش همیشه زنده باد، که مهربون‌ترین معلم روی زمین بود.
پاسخ دادنحذفسهیل پورصادقی (۱۳۷۴-۱۳۸۱)
arash rajaeeyan
پاسخ دادنحذف1368-1375
حوصله ی ایشان سر کلاس مثال زدنی بود
پاسخ دادنحذفخدا رحمتش کند
مهدی واحدی (82)
May he rest in peace
پاسخ دادنحذفPooya Esfandiar
1379-82
محمدجواد آئین 1376-1379
پاسخ دادنحذفیادش به خیر هنوز شعر میوه هاش و افعال کمکیش یادمه.
روحش شاد.
پاسخ دادنحذفمهدی وهاب
۱۳۷۳-۱۳۸۰
roohash shaad
پاسخ دادنحذفR.I.P
پاسخ دادنحذفامیر اسدی 1379-1375
khoda biaamorze,
پاسخ دادنحذفHamid Khatibi, 1364-1371
یک بار مجموعه‌ی عکس‌هایش را آورده بود، عکسهای قدیمی دهه‌ی هفتادی. یک بار نامه‌هایی از دوستانِ مکاتبه‌ای. وقت کلاس یک بار اضافه آمده بود و شبیه مشاعره هر کس کلمه‌ای میگفت که با حرف انتهای کلمه‌ی نفر قبلی شروع می‌شد. به من S افتاد و با شخصیت ضداجتماعی آن سالها، بی‌حوصله و کلافه از این بازی که به نظرم بچگان می‌آمد گفتم: shit! با مهربانی و تعجب نگاه کرد و گفت: that's a word of course and has its use, but we prefer more polite ones.
پاسخ دادنحذفتا مدت ها با این برخورد بزرگوارانه‌اش عذاب وجدان داشتم.
امین آذربادگان، ورودی 74، فارغ التحصیل 78
بابک محمودی 1372-1376
پاسخ دادنحذفمهربون، خوش برخورد، خوشرو و دوست داشتنی... یک انسان کامل و معلم واقعی... روحش شاد.
پاسخ دادنحذفپدرام پدرثانی (1376 - 1380)
سپهر لاجوردی (1378-1380)
پاسخ دادنحذفWe will never forget you Mr Saati
You made learning English fun and exciting
With all the songs you made it easy to remember
Hope you rest in peace
تمام آشنایی من با آقای ساعتی از بعد وفات ایشون شروع شد، زمانی که دیدم در عرض چند دقیقه بیشتر از 70 نفر از شاگردانش چنین دفتر یادبودی براش به یادگار گذاشتند، از چهره خندان عکسش، و از جملاتی که در وصفش نوشتند. از خدا میخوام روح ایشون شاد بشه و به ما هم این عشق و خوشبختی رو بده که بعد از مرگ شاگردامون چنین به یادمون باشند
پاسخ دادنحذفعلی شریفی زارچی - فارغ التحصیل دبیرستان شهید صدوقی یزد
روحش شاد
پاسخ دادنحذفسیاوش غلامی 1375-1379
Hani Goodarzi 1376-1380
پاسخ دادنحذفهمیشه یاد و چهره شادش در خاطرمون می‌مونه ...
پاسخ دادنحذفکامران مسعودی
۱۳۸۳-۱۳۷۹
آقای ساعتی عزیز، همیشه در یاد من هستی.
پاسخ دادنحذفامید آلادینی (1382-1378)
شاهین رازقیان جهرمی 1367-1374
پاسخ دادنحذفAlireza Kermani
پاسخ دادنحذف1371-1375
کیوان رضایی مقدم (1379-1383)
پاسخ دادنحذفیادش گرامی
او نمود والای یک استاد بود
پاسخ دادنحذفیادش جاودان
مهدی عابدی (1368-1375)
Goodbye MR.Saati
پاسخ دادنحذفAbtin Parnia (1388-1387
امیدوارم جایی که هستی پر باشه از گلهای مصنوعی با بوی ادکلن ... عین همونی که توی کیف چرمیت بود ... به طراوت نگاه های پر تعجب ما شاگردای سال اول
پاسخ دادنحذفروحت شاد
سینا خسروی مرام
امیر حسام صلواتی
پاسخ دادنحذف1377-1381
شعرهایی که یادمون دادید هنوز توی ذهنمه. لبخند همیشگیتون رو هیچ وقت فراموش نمی کنم.
نادر بود.
پاسخ دادنحذفمجید کریمی (1366-1373)
سام صابر (۱۳۷۳-۱۳۶۶)
پاسخ دادنحذفمطمئنم لبخندش ، مهربونیش و خوبیاش ، و البته شعر میوه ها و کارت صد آفرینی که بهم داد ، هیچ وقت از یادم نمیره. مستر ساعتی علاوه بر زبان درسهای زیادی به ما آموخت...
پاسخ دادنحذفمردی بزرگ و معلمی نیکو ، روحش شاد.
محمد اسماعیل زاده (1375-1382)
روحش شاد...
پاسخ دادنحذفماني باستاني پاريزي (ورودي 1380، فارغ‌التحصيل 1384)
روحش شاد....
پاسخ دادنحذفمهدی گیلکی
(1372-1379)
معلم عزیزم، هنوز شکلاتهای عید نوروز رو نگه داشتم
پاسخ دادنحذفاین شعر رو فکر کنم همه یادشون باشه:
نخود، لپه، عدس، ماش شاهدونه، کنجد، کشکاش(خشخاش)
لوبیا و گندم و جو ارزن و ذرت، پلو
مظمئنم در بهشت همینطور خندان هستی
احمد شهاب الدین پاریزی 1380 تا 1384
محمد عطارد (1375)
پاسخ دادنحذفنکد، لپه،عدس، ماش
پاسخ دادنحذفشادونه،کنجد، کشکاش...
یادش گرامی، روحش شاد...
رضا آزاد (1378-1382)
Amaan Mehrabian (1368-1375)
پاسخ دادنحذفStupid life!
Behnam Rezaei (1368-1375) I still remember the first day of our class were he started talking in english and we just stared at him. Even after 15 years when I wanna remember ABCD, I recite his song
پاسخ دادنحذفabout ABCD....
آرش غیاثی
پاسخ دادنحذفسال ورود: 1386-1387
بسیار مرد شریفی بودن
پاسخ دادنحذفهمیشه مهربون ، همیشه دوست داشتنی
یادم میاد ی بار تو مراسم گلباران تو مدرسه از بچه ها پول جمع کردن تا فارسی حرف بزنه و چه شیرین فارسی سخن میگفت
روحش شاد، یادش گرامی
پویان زمانیان 1380 - 1384
روحش شاد!
پاسخ دادنحذفروح الله هنرور (1375-1378)
سید ضیاءالدین غیاثی (1382-1385)
پاسخ دادنحذفمهدی رحیمی (1379-1383)
پاسخ دادنحذفتک بود فقط همین! روحت شاد كه هممون مدیونت ایم
پاسخ دادنحذفآرمین مربی ۱۳۷۸-۱۳۸۰
از صبح دارم فکر می کنم چطور یه معلم با صفا و صداقت و عشقش اثری روی چند نسل آدم می ذاره که بعد رفتنش همه این طور داغدار می شن. آقای ساعتی نه دانشمند بود، نه ثروتمند، نه قدرتی داشت و نه ادعایی- فقط عاشق بود.
پاسخ دادنحذفآقای ساعتی حتی بعد از رفتنت هم به ما درس دادی. یادت بخیر...
مهدی رحیمی
Back to moon! where he always said he was from.
پاسخ دادنحذفسانلی فائز (1369-1375)
چه حس مزخرفی است که هزاران کیلومتر این سوتر، این ور دنیا نشسته باشی و این خبر را بشنوی، با دستانی کوتاه از همه جا، حتا اگر سالها بود که ندیده بودی‌اش... وقتی فکر می‌کنی که حتا برای تشییع جنازه نمی‌توانی بروی، حتا نمی‌توانی با دل راحت برای تمام آن خاطرات خوب روزهای رفته‌ی کودکی اشک بریزی، نمی‌توانی با کسی از این غم تلخی که یک باره سرت خراب شده، حرفی بزنی، احساس عجز می‌کنی، احساس درد می‌کنی، احساس درماندگی.
پاسخ دادنحذفمستر ساعتی عزیز، خداحافظ. لطفاً یک بار، فقط یک بار، مثل آن روزهای خوب کودکی‌مان که سعی می‌کردیم مجبورت کنیم فارسی حرف بزنی و نمی‌زدی، در جواب خداحافظ‌مان، با لهجه‌ی انگلیسی، جوری که انگار داری به زور سعی می‌کنی کلمه‌ای غریب را بر زبان بیاوری، تپق بزن و بگو:
Koda-sa'di
محمد توکلی
1371-1364
یادش گرامی و روحش شاد باد
پاسخ دادنحذفHe was really kind with a unique smile! RIP
ناصر خسروپور (1368-1375)
نوید سماواتی 1382-1378
پاسخ دادنحذفمصداق تام
پاسخ دادنحذف"پس زبان همدلی خود دیگر است
همدلی از همزبانی بهتر است"
با آرزوی رحمت و غفران الهی برای ایشان.
حمیدرضا ابراهیم زاده (1377-1381)
آن مرد از ماه بود که در کلاس اول راهنمایی من رو به زبان انگلیسی علاقه مند کرد. روحش شاد...
پاسخ دادنحذفحمیدرضا چیت ساز (1368-1374)
دلمون تنگ می شه...
پاسخ دادنحذفنیما هزار (79-1383)
وقتی عادت می کنی خبر های بد بشنوی تازه خبر های بد سر می رسند.
پاسخ دادنحذفیادش گرامی
نیما شجاعی
(1374-1381)
گل ترین معلمم...
پاسخ دادنحذففراز حمزه یی 1378-1382
روحش شاد
پاسخ دادنحذفHassanali Akbari (80-84
از نشانه های یک مرد بزرگ همینه که نبودش می تونه دل کلی آدم را از سراسر جهان به درد بیاره
پاسخ دادنحذفحمید رضا تبرایی (1373-1380)
PEACE
پاسخ دادنحذفمهران غوث "پرنیان" (1367-1374)
Yadash javedan! Ehsan Hamidi 1376-1380
پاسخ دادنحذفپدرام عطائی (1373-1380)
پاسخ دادنحذفروحش شاد و قرین رحمت الهی
Ehteram, Tahamol, mohabbat
پاسخ دادنحذفhar 3 ra shayad binahayat dasht!
va khoshhalam ke be yadash darim, va omidvaram ke in ra midanest vaghti ke raft.
Sam Sinai
1377-1384
Ensane besyar sharifi bood. Khateresh gerami.
پاسخ دادنحذفMaziar Bani Shahabadi
(1375-1379)
یکی از فروتنترین و نازنینترین آموزگارانی بودند که من افتخار شاگردیشون رو داشتم.
پاسخ دادنحذفبهمن افسری (1374-1378)
Danial Ehyaie 1376-1380
پاسخ دادنحذفthis book is too difficult for me to read
پاسخ دادنحذفرضا گلستانی (1369-1376)
دبیر مهربان بزرگوار و دوست داشتنی بود
پاسخ دادنحذفیادش گرامی
نوید وفایی (۱۳۷۷-۱۳۸۱)
کلاسهای آقای ساعتی از بهترین خاطره‌های دوران مدرسه بود. روحت شاد مستر ساعتی و ممنون از همهٔ خوبی هات.
پاسخ دادنحذفیاسر خلیقی
۱۳۷۴-۱۳۷۸
امین جرئتی (۱۳۷۳-۱۳۸۰)
پاسخ دادنحذفسیاوش دیباج 1366-1373
پاسخ دادنحذفاگر در تمام علامه حلی یک دلیل بخوام پیدا کنم که احساس کنم از بودن در اون فضا و مدرسه پشیمون نیستم بدون شک نام آقای ساعتی بالاترین دلیل بوده... برای همیشه تو قلبمونه... برای همیشه
چقدر دلم می خواست یه باره دیگه آقای ساعتی رو می دیدم
پاسخ دادنحذفصادق قریشی ورودی 1364
فارغ التحصیل 1371
خدایش رحمت کناد...
پاسخ دادنحذفنوید دیانتی (۱۳۷۷-۱۳۸۱)
یک انسان بزرگ
پاسخ دادنحذفرامین حسین زاده ۱۳۶۷-۱۳۷۴
rest in peace
پاسخ دادنحذفFarzad Sedghi
1379-1383
مهربان بود و همیشه خندان. همین بس است برای آنکه خاطرات نیک بر جای ماند از او. خدایش بیامرزاد.
پاسخ دادنحذفمصطفی خوشنویسان 1384-1380
انرژی زیاد، محبّت عجیب، و شخصیت بزرگ هر ۳ توی این معلّم بزرگ جمع بودند. روحشون شاد. آدم تکی بودن
پاسخ دادنحذفآرش اوجی (۱۳۷۸-۱۳۸۲)
نگاه محجوبش (همراه با لبخند همیشگی) همیشه تو ذهن ما هست...
پاسخ دادنحذفدو L دار در ترکیب، یه L اش میفته... و ما همه با هم میزدیم رو میز و میگفتیم : یه L اش میفته...
دلم تنگ شده.....
حسین فروتن (1377-1381)
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخ دادنحذفاحمد مرشديان(1373-1366)
پاسخ دادنحذفوفا كنيم و ملامت كشيم و خوش باشيم
كه در طريقت ما كافريست رنجيدن
آقای ساعتی! تو هم معلم برادرم بودی و هم معلم من! از طرف هردویمان می‌‌گویم که متشکرم معلم مهربان ما!
پاسخ دادنحذفمحمد حسین دری(۱۳۶۵-۱۳۷۲) ، نیو یورک
محمد رضا دری(۱۳۵۷-۱۳۶۵)،تهران
وقتی نوشته های بچه ها رو می خوندم انگار تمام کلاس های آقای ساعتی جلوی چشام میومد. دسته گل مصنوعی، کارت صد آفرین، اشعارشون.
پاسخ دادنحذفهمین که بعد از این همه سال تک تک شعرها یادمه برای خودم بهترین دلیل که این آدم رو دوست داشتم و دارم. مطمئنم برا همیشه یادش با من خواهد بود. مخصوصاً اینکه اولین کلاس درس من تو مدرسه ی علامه حلی با آقای ساعتی بود.
سامان محمدی (1376-1379)
دوره لیسانس وقتی یک مدتی تو مدرسه درس می دادم توی دفتر شاهد فارسی و ترکی حرف زدنش بودم. می گفت فارسی حرف زدن جلوی دیپلم به بالا دیگه ایراد نداره. یک بار ازش پرسیدم شما خارج زبان یاد گرفتید که اینقدر راحت و با لهجه عالی انگلیسی صحبت می کنید. گفت که نخیر همینجا با گتاب و نوار و اینها. دلم براش تنگ شده. خدا بیامرزدش.
پاسخ دادنحذفبابک حق پناه 1376-1380
پاسخ دادنحذفروحش شاد ...
پاسخ دادنحذفرضا پدرامی (1373-1377)
مردی از ماه بود. یادش جاویدان ...
پاسخ دادنحذفحسین خیابانیان: ورودی ۱۳۶۹- فارغ‌التحصیل ۱۳۷۶.
يادش گرامي
پاسخ دادنحذففرشيد قاسمي (1386-1382)
correction:
پاسخ دادنحذفبابک محمودی (1369-1376)
اندرآ در خانه یارا ساعتی * تازه کن این جان ما را ساعتی
پاسخ دادنحذفاین حریفان را بخندان لحظه‌ای * مجلس ما را بیارا ساعتی
تا ببیند آسمان در نیم شب * آفتاب آشکارا ساعتی
تا ز قونیه بتابد نور عشق * تا سمرقند و بخارا ساعتی
روز کن شب را به یک دم همچو صبح * بی درنگ و بی‌مدارا ساعتی
تا ز سینه برزند آن آفتاب * همچو آب از سنگ خارا ساعتی
تا ز دارالملک دل برهم زند * ملک نوشروان و دارا ساعتی
http://rira.ir/rira/php/?page=view&mod=classicpoems&obj=poem&id=14927&q=%D8%B3%D8%A7%D8%B9%D8%AA%DB%8C
امیرحسن راستی (1374-1367)
پاسخ دادنحذفroohesh shad
پاسخ دادنحذفAmir Fazeli 1373-1380
مهراد سیدصادق 77-81
پاسخ دادنحذفroohash shaad
پاسخ دادنحذفZaeim Mehraban 1379-85
hi guys sorry I dont have farsi fonts,he wasnt actually my teacher while i was in allame helli but i knew him and im really sorry about what happened :( rest in peace Mr.saati u will always live in our heart
پاسخ دادنحذفRoohet shad
Khashayar Hejazi 1378-1384
علی اکبر دائمی
پاسخ دادنحذف1379-1384
علیرضا منسوب بصیری 74 - 78
پاسخ دادنحذفروحش شاد ...
پاسخ دادنحذفحامد حدادزادگان (1380-1376)
سردار انصاری
پاسخ دادنحذف1375-1382
روحش شاد، یک انسان و معلم واقعی، هیچ وقت فراموش نخواهد شد
پاسخ دادنحذفسعید سیف محمدی
77-81
روحشون شاد...
پاسخ دادنحذفبابک ذاکری 1379-1372
His generation was a sample of love and dedication. we never ever can have a generation like thoese lovely teachers. Mr. saati was a great example. this guys was full of everything. when you looked at him you felt peace, love and everything.
پاسخ دادنحذفAli Rad
vorodi dovome allameh halli baad az enghelab.
بیست و هفت هشت سال پیش بود
پاسخ دادنحذفمثل اینکه دیروز بود
تمام دوران مدرسه که نه بیست سال بعد از فارغ التحصیلی هنوز هم گهگاه بادی هد هیر اسکال رو زمزمه میکنیم
خیلی دوست داشتنی بود البته دلم نمیاد از واژه بود استفاده کنم هنوزم دوستش داریم
خوشحالم چه چند سال پیش این افتخار نصیبم شد که دوباره بعد از سالها ببینمش مثل همیشه سرحال و خندان
بازم مثل همیشه ازم پرسید دیپلمم رو گرفتم یا نه که باهام فارسی حرف بزنه
هیج وقت از بین ما نمیره
کامران گلچین
سال ورودم یادم نیست ولی اولین دوره بعد انقلاب
فارغ التحصیلی 1369
بین همه چیزهایی که از همۀ معلمها یاد گرفتم، هیچ کدام به اندازۀ شعرهای Mr. Saati در زندگی به دردم نخورده است. مردی بود که همیشه مهربان بود و عجیب این که با وجود این، کلاس را همیشه در کنترل داشت.
پاسخ دادنحذفاز شمار دو چشم، یک تن کم// وز شمار خرد، هزاران بیش
تیسا میرفخرایی (1365-1372)
Farzin Nami(1380-1384)..god bless him
پاسخ دادنحذفمستر ساعتی مردی بود از ماه، ماه تر از ماه که خیلی از ما انگلیسی را با او آغاز کردیم. ولی این تنها بهانه ای بود که با مردی از مردان روزگار از تبار عاشقان آشنا شویم. استاد رفتی و قطعه ای از جان مرا با خود بردی.
پاسخ دادنحذفروحش شاد و یادش گرامی باد.
فرزاد قدس (1368-1375)
اشکان حجام ( 1381-1385)
پاسخ دادنحذفروحش شاد.
یه دفعه چقدر دلم برش تنگ شد ....
پاسخ دادنحذفبهرنگ نوحی ورودی دومین دوره
خیلی نازنین بود. یادمه با ما هیج وقت فارسی حرف نمیزد. یک بار بعد از کلاس داشتیم حرف میزدیم، پرسیدم هیج وقت نگفتین از کدوم شهر میاین! به انگلیسی جواب داد، گفتم که من از ماه اومدم. گفتم فارسی هم که حرف نمیزنین، حالا که سر کلاس نیستیم دو کلمه فارسی حرف بزنین بشنویم! گفت من تو مدرسه باتری های فارسی و ترکی مغزم رو در میارم! منم اسرار که شوخی نکنین دیگه! بعد دست کرد جیبش دو تا باتری گرد در آورد گفت باور نمیکنی؟ ایناها!
پاسخ دادنحذفیادش به خیر.
احمد عاشوری 1377-1381
پاسخ دادنحذفسید مهدی قادری 1387-1388
پاسخ دادنحذفYou were one of my best teachers Mr Saati
پاسخ دادنحذفبه شاگردیت افتخار داریم مستر ساعتی. مطمئناً در خاطر ما تا آخر عمر خواهید بود، با خاطرات خوشی که برایمان ساختید و درسهای زندگیی که دادید.
پاسخ دادنحذفبیشتر از زبان درس انسانیت از او یاد گرفتیم. شک ندارم که با همان چهره خندان همیشگی از پیشمان رفت.
پاسخ دادنحذفمهدی مقدادی ۱۳۶۳ - ۱۳۷۰
با هیچ معلمی در دبیرستان به اندازه او خاطره خوب ندارم ...
پاسخ دادنحذفامیر رضا مقیمی: 1377 تا 1381
You touched all of our souls. Rest in peace Mr. Sa'ati...
پاسخ دادنحذفروحت شاد, ای کاش من هم مثل تو عزیز از این دنیا برم
پاسخ دادنحذفکیوان صمیمی 1380-1377
روحت شاد استاد ساعتی. خبر رفتنتون شوک بزرگی بود. یاد خوبی ها و خنده هات همیشه با ماست.
پاسخ دادنحذفبهزاد بیگلربگیان 1373-1377
شاید بهترین معلم دوران زندگی و حداقل بهترین و دوست داشتنی ترین معلم زبان
پاسخ دادنحذفامیر احمدی
1378-1382
می گفت از ماه اومده، حالا به ستاره ها رفت. با اینکه توی راهنمایی با ایشون کلاس نداشتم، هر وقت منو می دید یه لبخند مهمونم می کرد. خدا رحمتش کنه.
پاسخ دادنحذفروحش شاد. Never got the chance to thank him for what he has done for us.
پاسخ دادنحذفروحشان شاد. بزرگ مردی بودند که در مقابل طوفان حوادث قد خم نکردند.
پاسخ دادنحذففرزام دولتی فرد (1382-1385)
همیشه به نیکی ازت یاد خواهیم کرد و همیشه در خاطر ما زنده خواهی بود.
پاسخ دادنحذفحنیف بیات موحد (1373-1377)
یادش گرامی و روحش شاد
پاسخ دادنحذفامیرحسین پورموسی (1367-1368)
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
پاسخ دادنحذفهر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
روحش شاد مثل خودش و کلاساش و اون امتخانهای باحالش.
مجید ملکی
فارق التحصیل 1376
یادش زنده باد
پاسخ دادنحذفآقا ساعتی میدونم هر جا رفته باشی داری لبخند میزنی.
پاسخ دادنحذفبهنام تمیمی (1371 - 1375)
کاش ساعتی یکبار دیگه می گفت.
پاسخ دادنحذفنوید بینش 1383-1376
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخ دادنحذفجمله ای که همیشه تو یادمه:
پاسخ دادنحذفدو ال دار در ترکیب یه الش میفته....
به یاد خنده های همیشگی اش، روحش شاد
محمدحسین پورسعیدی 1374-1381
I'll never forget his smile and how he never got angry at us. Roohash Shaad
پاسخ دادنحذف(1373-1380)
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
پاسخ دادنحذفکز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
البرز امینی
پاسخ دادنحذف(1375-1383)
بهترین معلم ممکن
rooheshoon shad
پاسخ دادنحذفArash Zahedi 1374-1377
مهرداد قدس
پاسخ دادنحذف1378 - 1382
به یاد لبخند آرام تو, منم بی قرار و اشک آلود
خدا رحمتت کنه. چه کلاس شادی برای ما فراهم میکردی.
پاسخ دادنحذفرضا باصدا
(1371-1378)
علی وکیلی - ۱۳۷۶-۱۳۸۰
پاسخ دادنحذف(1367-1374)
پاسخ دادنحذفهمچو عارف کز تن ناقص چراغ، شمع دل افروخت از بهر فراغ
تا که روزی کین بمیرد ناگهان، پیش چشم خود نهد او شمع جان
مهرتاش معتمدی (1363-1370)
پاسخ دادنحذف